اینا خیلی پلنگن! اینا خیلی پلنگن! (شهر نیست که! پارک ملی کنیاست!)
ت بده بدنو ت بده. (قضاوت رو به عهده خودتون می‌ذارم!)
هرچه دارید و ندارید بپوشید و برقصید و (چیزی که نداریم رو چجوری بپوشیم لامصب؟!)
بدو بدو دیره دلم داره جای دیگه می‌ره، اگه زندونیش کنی آروم می‌گیره! (مگه میگ میگه؟!!)
(البته قسمت‌های دیگه این آهنگ هم به درد شیشه پاک کردن می‌خوره!)
سلمونی نرو با ما بد باش فقط می‌زنیم کله‌تو باشی حتی کچل! (آخه کله کچلو چجوری می‌زنی؟!)
یه چتر خیس و دریا کنار و پرسه‌های عاشقانه! (میلک شیک با آفتاب بدم خدمتتون؟)
هرچی که تو زمین و آسمونه بهم انگیزه می‌ده! (داداش خدایی دلار دوازده تومنی و سکه 3 میلیون تومنی بهت انگیزه می‌ده؟)
ما رفتیم بای‌بای (خوب به سلامت الآن دقیقا چیکار کنیم ما؟!)
خداییش اگه شعر گفتن اینه پس اونایی که ما تو ادبیات خوندیم چیه؟ حالا نمی‌گم همه شعرا مثل حافظ و سعدی از خم ابروی یار و پیچ و خم‌های طره پریشان یا لب‌های لعل و اینا بگن! این همه شعر خوب هست مثلا:
بهار بیا برام عشقو بیارش، بده هر یاری رو دست نگارش.
ترسیده بودم از عشق، عاشق تر از همیشه، هرچی محال می‌شد با عشق داره می‌شه، وقتی که عشق آخر تصمیمشو بگیره، کاری نداره زوده یا حتی خیلی دیره.
زندگی با بد و خوبش، شکل یک بازیه اما، نباید غافل از این شد، چی به جا می‌مونه از ما. بازی زندگی رسمش گاهی برد و گاهی باخته، کسی اسمش رو زبوناست که یه عمر با همه ساخته.
با اینکه خسته‌ای شاید از این دنیای پر از سختی، یه احساسی بهت میگه چه بی اندازه خوشبختی.
خداییش شعر می‌گید درست حسابی شعر بگید نرید رو اعصاب آدم!!
درباره این سایت