نمی‌دونم از کجا شروع کنم، تقریبا ابتدایی بودم که با این بازی آشنا شدم. اونم خونه همکلاسی‌مون که کامپیوترشون از این مانیتورهای CRT بی‌ریخت درب و داغون داشت و البته بماند که به خاطر ۵ دقیقه بازی کردن چقدر دقم می‌داد و با رمزهاش چه بلاهایی سرم می‌آورد! از پلیس ۶ ستاره بگیرید تا راه انداختن ملت دنبال من!! تا اینکه یه کم بزرگتر شدم و تابستون با اجازه مامانم هفته‌ای یه روز می‌رفتم کلوپ محل و حدود ۱ ساعتی بازی می‌کردم. اول راهنمایی شد و یه کام‍پیوتر و مانیتور LCD با کلاس خریدیم شروع کردیم بازی کردن با این آقای cj!! کی فکرشو می‌کرد این بازی با اون گرافیک داغون، رانندگی افتضاح و خلبانی افتضاح‌تر از رانندگیش بتونه نوستاژی یه نسل بشه! چیزی هم که بیشتر از همه حال می‌داد زدن ملت تو خیابون بود! کار منم تا وقتی نفهمیده بودم این بازی داستان داره، یا کشتن ملت تو خیابون بود یا تردن ماشین با RPG، یا زدن رمز پلیس ۶ ستاره و راه افتادن با تانک تو خیابون و زدن پلیسا!! بالاخره فهمیدیم که عجب داستان هم داره! و غافل از اینکه اون آقای چاقالو که با چوب بیسبال میاد که سی‌جی رو بزنه، سی‌جی همونجا با شاتگان باس می‌زدش!!!
خلاصه که با این بازی کلی خاطره سازی کردیم و الآن وقتی گاهی فیلمی چیزی ازش می‌بینم، دلم برای اون روزا که با کلی ذوق منتظر پر شدن نوار لودینگش به مانیتور خیره می‌شدم تنگ می‌شه! و صد البته "پا بزن آشغال" رایدر هم از اون دیالوگ‌هاییه که هیچکس یادش نمی‌ره!!
درباره این سایت