امروز (یا شاید بهتر باشه بگم امشب!
) درباره چیزی می‌خوام صحبت کنم که تو دانشگاه و جاهای دیگه شاهدش بودم. سه سال از دانشجو بودن من می‌گذره و حتی از زمانی که دانش‌آموز دبیرستان بودم، این سوال تو ذهنم بود که چرا بچههای دیگه انقدر از درس فراری هستن و درس نمی‌خونن. البته دلیلش که کاملا مشخصه! توی هر سیستم آموزشی که نمره بشه ملاک و بچه‌ای که مثلا به فوتبال علاقه داره و علومش مثلا می‌شه 14 توی خانواده کلی سرکوفت می‌خوره! حالا نمی‌خوام کل قضیه رو بندازم گردن نظام آموزشی کشور که آقای مجید حسینی به حق حسابی از خجالت سیستم آموزشی، از آموزش و پرورش گرفته تا دانشگاه آزاد و وزارت علوم و غیره و ذلک دراومده. بحث من اینه که همه اونایی که دانشجو هستن و به زور رشته‌شون رو انتخاب کردن بالاخره تو زندگیشون به جایی می‌رسن که دنبال علاقه‌شون می‌رن. پس چرا از همین دوران دانشجویی که قدرتش رو داریم دنبال علاقه‌مون نریم؟ (من خودم علاقه‌م رشته برق بود و هنوز هم هست، اما با روش تدریسش که به درد بازار کار نمی‌خوره مشکل دارم! که این قصه سر دراز دارد! تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!!) اما بحث من افرادی مثل یه سری از هم دانشگاهی‌های خودمه که کوچکترین علاقه‌ای به برق ندارن و سر کلاس یا خوابن یا با گوشی ور می‌رن یا . . خوب اونی که تو کلاس هی تیکه می‌ندازه و آخرش هم می‌افته و همون درس رو هی برمی‌داره و براش مهم نیست جاش تو کلاس درس نیست! این بشر تو استندآپ کمدی می‌تونه بره بتره!! حالا قبول دارم که شرایطی تو کشور ما مهیا نیست که هرکسی که دنبال علاقه‌ش بره بتونه توش موفق بشه، موانع الحمدلله در همه زمینه‌های هنری هست. اما خوب این بچه فرضا مدرک مهندسیش رو هم بگیره، فرضا کار هم گیرش بیاد، ولی بحث n سال وقتیه که می‌تونست تو یه رشته دیگه بزاره و موفق‌تر باشه تو اون زمینه! وقت و جوونی و عمرش رو بزاره روی کار و رشته‌ای که هیچ علاقه‌ای بهش نداره و به سن بالاتر که می‌رسه عمرش رو تلف شده بدونه! چون کاری که علاقه داشته رو دنبال نکرده! منظورم هم پدر و مادرهاست هم خود اونایی که به زور دارین یه رشته رو می‌خونین!
) درباره چیزی می‌خوام صحبت کنم که تو دانشگاه و جاهای دیگه شاهدش بودم. سه سال از دانشجو بودن من می‌گذره و حتی از زمانی که دانش‌آموز دبیرستان بودم، این سوال تو ذهنم بود که چرا بچههای دیگه انقدر از درس فراری هستن و درس نمی‌خونن. البته دلیلش که کاملا مشخصه! توی هر سیستم آموزشی که نمره بشه ملاک و بچه‌ای که مثلا به فوتبال علاقه داره و علومش مثلا می‌شه 14 توی خانواده کلی سرکوفت می‌خوره! حالا نمی‌خوام کل قضیه رو بندازم گردن نظام آموزشی کشور که آقای مجید حسینی به حق حسابی از خجالت سیستم آموزشی، از آموزش و پرورش گرفته تا دانشگاه آزاد و وزارت علوم و غیره و ذلک دراومده. بحث من اینه که همه اونایی که دانشجو هستن و به زور رشته‌شون رو انتخاب کردن بالاخره تو زندگیشون به جایی می‌رسن که دنبال علاقه‌شون می‌رن. پس چرا از همین دوران دانشجویی که قدرتش رو داریم دنبال علاقه‌مون نریم؟ (من خودم علاقه‌م رشته برق بود و هنوز هم هست، اما با روش تدریسش که به درد بازار کار نمی‌خوره مشکل دارم! که این قصه سر دراز دارد! تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!!) اما بحث من افرادی مثل یه سری از هم دانشگاهی‌های خودمه که کوچکترین علاقه‌ای به برق ندارن و سر کلاس یا خوابن یا با گوشی ور می‌رن یا . . خوب اونی که تو کلاس هی تیکه می‌ندازه و آخرش هم می‌افته و همون درس رو هی برمی‌داره و براش مهم نیست جاش تو کلاس درس نیست! این بشر تو استندآپ کمدی می‌تونه بره بتره!! حالا قبول دارم که شرایطی تو کشور ما مهیا نیست که هرکسی که دنبال علاقه‌ش بره بتونه توش موفق بشه، موانع الحمدلله در همه زمینه‌های هنری هست. اما خوب این بچه فرضا مدرک مهندسیش رو هم بگیره، فرضا کار هم گیرش بیاد، ولی بحث n سال وقتیه که می‌تونست تو یه رشته دیگه بزاره و موفق‌تر باشه تو اون زمینه! وقت و جوونی و عمرش رو بزاره روی کار و رشته‌ای که هیچ علاقه‌ای بهش نداره و به سن بالاتر که می‌رسه عمرش رو تلف شده بدونه! چون کاری که علاقه داشته رو دنبال نکرده! منظورم هم پدر و مادرهاست هم خود اونایی که به زور دارین یه رشته رو می‌خونین! دوستان دانشجو یا دانش‌آموزی که به رشته درسی‌تون علاقه‌ای ندارین! با پدر و مادرتون صحبت کنید و خیلی محکم حرفتون رو بزنید. پدر و مادرهای عزیزی که به زور بچه‌تون رو می‌فرستین رشته سختی مثل مهندسی برق و مکانیک و پزشکی و . بچه هاتون قرار نیست به آرزوهایی که شما نرسیدین برسن! لطفا با راهنمایی درست کمکشون کنید آرزوهای خودشون رو دنبال کنن. این زندگی اوناست نه شما!
و همچنین اونایی که انگیزه و هدف خاصی از انجام هیچ کاری ندارین! بشینین با خودتون دو دوتا پنج تا کنید (تو این مملکتی که پراید بشه 50 میلیون، معلومه دو دوتا می‌تونه پنج تا، ده تا یا حتی دوازده‌تا هم بشه! هیچ چیز غیرممکن نیست!!) ببینید به چی علاقه دارید وگرنه وقت و عمرتون می‌ره و یهو به خودتون میاید می‌بینید چندسال از عمرتون الکی رفته و شما می‌مونید و حوضتون!! از ما گفتن بود!
!!) ببینید به چی علاقه دارید وگرنه وقت و عمرتون می‌ره و یهو به خودتون میاید می‌بینید چندسال از عمرتون الکی رفته و شما می‌مونید و حوضتون!! از ما گفتن بود!
درباره این سایت